THIBII

THIBII

populi Ponti, oculis perpetuo nictantes; quod cum ἵππον vocent Graeci, ambiguitate vocis deceptus plinus in altero oculo geminam pupillam, in altero equinam effigiem, habere scribit, l. 7. c. 2. Vide Voss. de Idolol. l. 3. c. 23. Θιβεῖς Graecis et Θιβίοι, a loco Thiba, sic appellato de Amazone quadam, ibi ab Hertcule occisa, Steph. imo Θιβίοι potius, cum Thibios eos ex Phylarcho Plinius vocet. A quibus Tibit diursi, de quibus infra. Vide Salmas. qui de iis pluscula congessit, ad Solin. p. 46. et 47.